ديباچه: با تولد اين تكنولوژي، بشر از پوست و گوشت گذشت و به اعماق شگفت‌انگيز بدن انسان راه يافت و توانست اجزاي بدن را بيشتر در معرض ديد و بررسي قراردهد.سخن از دانش راديولوژي تشخيصي است كه در سال‌هاي اخير بسرعت پيشرفت كرده و امكانات تشخيص پزشكي را به طور غيرقابل تصوري به پيش رانده است. بي‌شك به كارگيري اين دانش، نياز به تخصص ويژه دارد؛ تخصصي كه در رشته تكنولوژي پرتوشناسي آموزش داده مي‌شود. به عبارت ديگر، رشته تكنولوژي پرتوشناسي، نحوه تصويربرداري از اعضاي مختلف بدن را براي تشخيص پزشكي آموزش مي‌دهد.
دانشجويان اين رشته در ابتدا دروس پايه از قبيل فيزيك، آناتومي و فيزيولوژي را مطالعه مي‌كنند و سپس دروس تخصصي تصويربرداري پزشكي را مي‌آموزند و در همين زمينه با دستگاه‌هاي تصويربرداري و نحوه كارشان آشنا مي‌شوند و پس از 2 سال مي‌توانند به عنوان كاردان تصويربرداري، در بخش‌هاي راديولوژي شروع به كار كنند.گفتني است كه اگر مسؤول تكنولوژي راديولوژي، آموزش لازم را نديده باشد علاوه بر اينكه پرتوگيري بيمار را بالا مي‌برد و به او آسيب مي‌رساند، تصاوير مناسبي نيز از اعضاي بدن تهيه نمي‌كند.
در نتيجه، دكتر راديولوژيست نمي‌تواند تفسير مناسبي از تصاوير داشته و از روي آنها تشخيص پزشكي دهد.تفاوت توانمندي‌هاي كاردان و كارشناس اين رشته نيز در آن است كه در تكنولوژي پرتوشناسي از دستگاه‌هاي متفاوتي استفاده مي‌شود و از اعضاي مختلف بدن تصويربرداري مي‌گردد. برخي از اين تصويربرداري‌ها ساده است؛ مثل تصويربرداري از دست، پا و انگشتان، اما برخي از تصويربرداري‌ها تداخلي است؛ مثل تصويربرداري از سيستم گوارش، عروق و ادرار كه اين‌گونه تصويربرداري‌ها، اختصاصي و نسبتاً دشوار مي‌باشد و نياز به دانش ويژه دارد. در اين ميان تصويربرداري‌هاي ساده بر عهده فارغ‌التحصيلان كارداني و تصويربرداري‌هاي تخصصي و كار با دستگاه‌هاي M.R.I و C.P بر عهده فارغ‌التحصيلان كارشناسي است.
توانايي‌هاي لازم :
كار راديولوژيست، يك كار بيمارستاني است. از همين رو دانشجوي اين رشته بايد حس كار در بيمارستان و با بيماران را داشته باشد. همچنين بايد بتواند درس‌هايي را كه در طول تحصيل به صورت تئوري فرا گرفته، در كار عملي مورد استفاده قرار دهد و در نهايت لازم است كه در درس‌هاي زيست‌شناسي، رياضي و فيزيك توانمند باشد. تسلط به درس‌هاي رياضي و فزيك تا جايي مهم است كه برخي از استادان راديولوژي معتقدند كه دانشجوي اين رشته بايد از بين داوطلبان گروه آزمايشي رياضي و فني انتخاب گردد. زيرا بدون آگاهي از اصول فيزيك كه بر مبناي آن، كار تصويربرداري انجام مي‌گيرد، امكان اشتباه در اين كار وجود دارد.
موقعيت شغلي در ايران :
كار راديولوژيست در مقطع كارداني و كارشناسي يك كار اجرايي است. البته كاردان اين رشته بيشتر تصويربرداري ساده مثل تصويربرداري از دست، پا و انگشتان را انجام مي‌دهد و كارشناسان اين رشته تصويربرداري اختصاصي يا تصويربرداري تداخلي مانند تصويربرداري از دستگاه گوارش يا عروق را بر عهده دارند. در ضمن كار با دستگاه‌هايي مثل توموگرافي و MRI در محدوده فعاليت كارشناس اين رشته است.در كل فارغ‌التحصيلان كارداني اين رشته در مؤسسه‌هاي تصويرنگاري و بيمارستانها مي‌توانند به عنوان مسؤول آماده‌سازي دستگاه‌هاي مختلف راديوگرافي، انجام عمل راديولوژي، ظهور و ثبت كليشه‌هاي راديوگرافي فعاليت كنند.
درس‌هاي اين رشته در طول تحصيل:
دروس پايه:
فيزيك عمومي، تشريح، فيزيولوژي انسان، بهداشت عمومي
دروس اصلي:
كمك‌هاي اوليه و مراقبت از بيمار در بخش پرتوشناسي، تشريح استخوان و مفاصل، اصطلاحات پرتوشناسي و ترمينولوژي پزشكي.
دروس تخصصي:
فيزيك پرتوها، فيزيك پرتوشناسي تشخصيص، راديوبيولوژي و حفاظت در برابر پرتوهاي يون‌ساز، روش‌هاي پرتوگاري، راديوگرافي با ماده حاجب، اصول تاريكخانه، اصول نگهداري و تعميرات مقدماتي دستگاه‌هاي پرتوشناسي، ارزيابي تكنيكي فيلم‌هاي پرتونگاري، كارآموزي بيمارستاني.
ورود کاربران
اوقات شرعی به افق تهران
